همیشه فکرمیکردم کسی بین ماست..

تازه فهمیدم من بین دونفربودم..

چقدتفاوت وجودداشت بین واقعیت وطرزفکرمن...

اززمانی که قلب خودراگم کردم میترسم...

ازتجسم اینهمه دست وبیگانگانگی اینهمه صورت...

نترس..اگربخواهم ازاین هم دیوانه ترنمیشوم..

گفته بودم بی توسخت میگذردبی انصاف..حرفم راپس میگیرم..

بی تواصلانمیگذرد...

یک فنجان قهوه پر...

یک صندلی لهستانی نوکه جیرجیرنمیکند..

یک سیگارسالم روشن نشده..

وذهنی خالی ازتو...

همیشه دردسرهایش برای من بود...

دردودل هایش برای او...

ازتمام دنیا..یک صبح سرد..

یک چای داغ...

ویک صبح بخیرتوبرایم کافیست...

چشمهایم رامیبندم..

نقاب رابردار..بگذارصورتت هوایی بخورد..

التماس مال دیروزبودمال زمانی که بچه بودیم..

امروزمیخواهی بری...

هیس...

فقط خداحافظ....

ازتنهاییت دلگیرنباش...

مردم این شهر"تن ها"داده اند..

تاتنهانمانند....

یادت باشه هرکی بهت گفت عاشقتم...

ازش بپرسی تاساعت چند؟

اهای ادماها...

جواب دوستت دارم..

مرسی نیست...

برای دوستت دارم بعضی ها...

مرسی هم زیادیست...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: